بررسی میزان تاثیرگذاری دوره های آموزشی در تواناسازی کارکنان موضوع ماده ۵۸ قانون مدیریت خدمات کشوری (مورد مطالعه: مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی)

هدف از پژوهش حاضر، بررسی میزان تاثیرگذاری دوره­های آموزشی در تواناسازی کارکنان بود. پژوهش حاضر از لحاظ نوع تحقیق کاربردی، هدف تحقیق توصیفی، روش اجرا میدانی و نوع داده­ها کمی و در نهایت روش تحقیق پیمایشی می­باشد. جامعه پژوهش کلیه کارشناسان مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی بودند که تعداد آنها بعد از استعلام از اداره کارگزینی، 74 نفر به دست آمد. به دلیل محدود بودن جامعه، حجم نمونه برابر با جامعه آماری انتخاب شد. ابزار جمع­آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته 27 سؤالی بود. روایی پرسشنامه با بهره مندی از دیدگاه های 12 تن از خبرگان تایید شد و پایایی پرسشنامه ها از طریق آلفای کرونباخ برابر 5/87 بدست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و درصد فراوانی) و آمار استنباطی (رگرسیون چندگانه) استفاده شد. نتایج نشان داد عامل مجریان دوره بیشترین تاثیر را روی مهارت کارکنان دارد. زمان دوره­های آموزشی تاثیر اندکی در مهارت کارکنان داشته ولی عامل فواصل تاثیری در مهارت کارکنان ندارد. عامل فواصل دوره بیشترین تاثیر را روی دانش کارکنان دارد. زمان دوره ها تاثیر اندکی در دانش کارکنان دارد ولی مجریان دوره تاثیری بر دانش کارکنان ندارد. عامل مجریان دوره بیشترین تاثیر را روی نگرش کارکنان دارد. از آنجا که سطح معنی­داری این متغیر از بین متغیرهای دیگر کمتر از 05/0 است، بنابراین می­توان گفت که فقط عامل مجریان دوره تاثیر معنی­داری بر نگرش کارکنان دارد و زمان و فواصل دوره­های آموزشی تاثیری بر نگرش کارکنان ندارند.